کد مطلب:22472 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:27

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

چرا ترس از جهنم جلوي گناهان را نمي گيرد؟

اين سؤال در واقع شامل چهار بخش است: الف) چرا ترس از جهنم جلوي گناهان انسان را نمي گيرد؟ ب ) اين چه ترسي است كه زندگي را تلخ مي كند؟ ج ) چه كنيم آرام باشيم؟ د ) چه كنيم به بهشت دست يابيم؟ الف) حقيقت اين است كه ترس از جهنم، بازدارنده انسان از گناه است، ولي آنچه كه در ما وجود دارد فقدان واقعي ترس است؛ يعني، با وجودي كه مي دانيم نتيجه گناه مجازات در جهنم است ولي اين علم به مرحله باور و عين اليقين نرسيده است. در حالي كه همين علم نسبت به سوزندگي آهن گداخته وجود دارد و موجب دوري ما از تماس با آن مي گردد. وقتي يك شخص از دزد مي ترسد، ده ها تدبير جهت حفظ آن مي انديشد؛ زيرا اين خوف و ترس به مرتبه باور رسيده است. حال ما كه مي گوييم از جهنم مي ترسيم، چه تدابيري جهت حفظ خود از آن انديشيده ايم و چقدر برنامه هاي زندگي خود را تحت تأثير آن تدبيرها قرار داده ايم. ب ) در وجود شخص نبايد خوف بر اميد غلبه داشته باشد؛ بلكه او بايد هميشه بين خوف و رجا متردد باشد. امام خميني مي نويسد: «نه نظر از نقص خود و تقصير و قصور از قيام به عبوديت ببندد و نه نظر از سعه رحمت و احاطه عنايت و شمول نعمت و الطاف حق جل جلاله بپوشد»، {V(چهل حديث، حديث 14)V}. خوف و رجا نبايد يكي بر ديگري رجحان داشته باشد، در نتيجه تلخي اصل از ترس عذاب، ممكن است معلول عدم تعادل اين دو حالت باشد. ج ) آرامش مطلق جز با ارتباط قوي با خداوند حاصل نمي گردد. ياد خدا و توكل بر او، آرامش و اطمينان خاطر را به دنبال دارد. خداوند مي فرمايد: {A{/Bأَلا بِذِكْرِ اَللَّهِ تَطْمَئِنُّ اَلْقُلُوبُ {w8-12w}{I13:28I}/}A} و نيز مي فرمايد: {A{/Bهُوَ اَلَّذِي أَنْزَلَ اَلسَّكِينَةَ فِي قُلُوبِ اَلْمُؤْمِنِينَ {w1-7w}{I48:4I}/}A}، {V(فتح، آيه 4)V}. د ) قرآن راه دست يافتن به بهشت را در بندگي خداوند مي داند. اين بندگي شامل اعتقاد صحيح به اصول دين و انجام واجبات و ترك حرام ها است. در سايه انجام اين تكاليف حقوق خدا و مردم رعايت شد و اسباب تهذيب، اخلاق و نفس فراهم مي آيد.